Carretera Austral op zijn best

De mooiste weg ter wereld, de Carretera Austral, zit er alweer op. Vervolgens Argentinië in via een kleine grensovergang in een Nationaal Park. De route was fantastisch! Hoe veelzijdig wil je het hebben? Van wandelen in regenwouden, door ijstunnels tot over kokendhete savanne. Omdat kamperen nogal koud kan zijn langs de Carretera Austral hebben ze hier houten huisjes om in te schuilen en een plekje om een vuurtje te stoken. Een warm vuurtje stoken onder de prachtige sterrenhemel; dat voelt als het echte buitenleven. Op een camping konden we zelfs de tent helemaal in zo'n houten huisje opzetten. Dat was ook wel nodig, want 4 paar sokken 's nachts en dan alsnog koude tenen... Die nacht overigens alsnog slecht geslapen, want tegenover de camping was een heilige plek voor San Sebastián. Alle auto's toeteren naar de heilige en juist dit was 's nachts best een druk bereden weg. Hoe verzin je het!

Vanuit Rio Tranquillo hebben we in een kajak grotten van marmer bezocht. We konden door marmeren tunnels varen. Wat mooi! Maar de topper dit keer was het beklimmen van een gletsjer. Eerst liepen we door het dal waar de gletsjer tijdens de laatste ijstijd diepe sporen heeft achtergelaten. De morenen van puin waren indrukwekkend om te beklimmen. Deze enorme puinhopen en rotsen zijn door de gletsjer verplaatst. Je krijgt dan een diep respect voor de kracht van het ijs. Met speciale stijgijzers onder onze voeten, liepen we vervolgens met gemak over het gladde ijs. Af en toe zakten we af en klauterden we door de smalle, druipende ijstunnels. Vooral dit laatste was onvergetelijk! De Chilenen maken zich wel wat zorgen want o.a. door klimaatverandering smelt deze gletsjer op dit moment met 5 meter per jaar.  

De laatste stop op de Carretera Austral was in Future National Park Patagonië. Dit is een National Park in wording. Een rijk Amerikaans stel (van o.a. de outdoor merken Patagonia en North Face) is dit park aan het ontwikkelen, zoals ze dat met andere parken al hebben gedaan (overigens is de man afgelopen jaar helaas overleden). Ze kopen grond, zetten de structuur van een goed georganiseerd Nationaal Park op en doneren het vervolgens aan de Chileense overheid. Dit om de mooie Patagonische natuur op een degelijke, toekomstbestendige manier te beschermen. En dit lukt goed. NP Patagonië is nog niet af, maar er komen al talloze wilde dieren in grote getalen voor. Hier hebben we voor het eerst de wilde guanaco's (soort lama), flamingo's en een mooi vosje gezien. Op dit moment hebben de guanaco's jongen, wat ze nog eens extra leuk maakt. Omdat er niet gejaagd wordt, zijn ze niet bang voor mensen en kun je ze tot op zo'n 10 meter naderen. De wandeling die we in dit Nationaal Park maakten was ook bijzonder. Eerst beklommen we een steile, kale bergwand, om vervolgens achter deze wand een oase van meren en bossen op hoogte te vinden. Heel verrassend. 

We zetten onze reis met de camper voort, maar nu door Argentinië. De wegen zijn een stuk saaier (pampa's, pampa's pampa's), maar de attracties zijn er niet minder op.