Wat een natuur!

27 december 2015 - Curacautín, Chili

Valparaiso
In Valparaiso hebben we veel tijd doorgebracht bij een kolonie zeeleeuwen die vanaf de rotsen aan kust te zien was op een oude vervallen dok op zee, op slechts 50 meter afstand. Wat een mooie beesten! Op de dok zaten ook nog wat pelikanen. Elke dag aan het eind van de middag nog even kijken bij de zeeleeuwen, werd onze vaste routine. In Valparaiso had je steile hellingen en dus ook wat oude, monumentale passagiersliften. We hebben er vele uitgeprobeerd om steeds weer van een ander uitzicht over de stad en baai te genieten. Vanuit Valparaiso ook naar Viña del Mar geweest, een populaire kustplaats, waar wij vooral van de kunst op straat (traditionele dans en muziek en vele schilders) hebben genoten en van de vissende pelikanen die mooie vliegshows gaven.

Talca
Inmiddels zijn we in Talca geweest, waar we een heel hostel/huis voor onszelf ter beschikking hadden, dus het voelde alsof we er woonden. Zelf koken, een handwasje doen etc. heel huislijk allemaal. Vanuit ons 'huis' zijn we eindelijk dan in het eerste Nationaal Park terecht gekomen. Hier konden we onze conditie testen voor de wat zwaardere wandelingen die straks gaan komen en vooral genieten van de bergen, de vogels en .... de sneeuw! Wij hebben een witte kerst gehad, al wandelend tussen de besneeuwde bergtoppen. Bij de entree waarschuwde een tarantula ons meteen al even: in de Chileense natuur kun je niet overal onbekommerd gaan zitten of lopen... 

Er volgden meer wilde verrassingen. Onze laatste dag in Talca verliep wel een beetje tam, dus besloten we te doen wat de Chilenen zelf ook allemaal doen op zaterdagmiddag: een waterfiets huren. Beetje suf, maar lekker verfrissend op het water en weer heel even onze verwaarloosde fietsspieren voelen. We fietsten naar de wat wildere overkant, waar wilgen over het water hingen voor wat extra schaduw. Hier kwam een bever ons tegemoet gezwommen! Hij bleef dichtbij en kwam zelfs langzaam onze kant op tot twee meter afstand. Tussen de wilgentakken zagen we zijn burcht. Zo goed hebben wij nog nooit een bever gezien en dan nog wel vanaf zo'n suffe waterfiets.

Vogels
Vooral de vogels zijn ook bezienswaardig. Steeds denk je de mooiste wel gezien te hebben: de kardinaal in Argentinië met zijn mooie felrode kleur en kuif. Nu deelt deze de eerste plaats met de Inca stern. Een van afstand onopvallende, bescheiden vogel, maar als je door de verrekijker kijkt zie je zijn geelwitte strepen rond de snavel die uitlopen in witte kwastjes op de wangen alsof de vogel een lange macho snor draagt. De poten en snavel juist onbescheiden knalrood. De zwarte metallic specht met onhandig grote kuif en rode snuit en een dwerguiltje strijden om plaats twee. Als derde staan de pelikanen nog rotsvast op het podium, met zwart-wit patroon, blauwe gestreepte snavelzak en de mannetjes inclusief een heldergele kop. Met hun geluiden en mooie verschijningen geven vogels je reis een extra dimensie. Wat zijn wij blij met onze lichtgewicht verrekijker. Onmisbaar!

Foto’s