Zout en zand

31 maart 2016 - Salta, Argentinië

Mijnen
De kustplaats Iquique was onze meest noordelijke bestemming in Chili. We bezochten daar het spookstadje Humberstone. Voorheen werd hier nitraat gewonnen, maar nadat Duitsland de chemische samenstelling kon nabootsen, is deze industrie ingestort en is de plek verlaten. Een oud theater, zwembad, hotel en de woonwijken en fabrieksgebouwen herinneren nog aan de glorietijden in de jaren '50. Bizar om er in de lege, vervallen straten en industriële gebouwen rond te struinen.

Vanuit Calama hadden we een uniek uitstapje naar de grootste open mijn ter wereld, Chuquicamata. Deze kopermijn is nog in bedrijf en is 5 km breed, 3 km breed en 1 km diep. 40% van de koperwinning ter wereld vindt hier plaats en het levert een kwart van de belastinginkomsten van Chili op. Ze verwachten nog 50 jaar lang dag in dag uit koper te kunnen winnen op deze plek. Er worden 8500 koperen platen van 1 bij 1,5 meter per dag geproduceerd. Een bijproduct is het metaal Molybdeen. Dit element maakt staal sterker en wordt gebruikt voor bijvoorbeeld pijpleidingen en vliegtuigmotoren.

De mijnwereld is een harde wereld en dat merk je ook aan de sfeer in het stadje Calama. Het was bijzonder om het hostel, de ontbijt- en dinertafel te delen met de mijnwerkers. Twee heel verschillende werelden komen dan samen. 
Ook bij de mijn Chuquicamata bevindt zich een spookstad. Tot 2008 woonden hier 20 duizend mensen. Ze zijn om gezondheidsredenen geëvacueerd. Het redelijk recente, maar verlaten stadje met de lege straten is inmiddels een monument.

Pasen in San Pedro de Atacama
San Pedro de Atacama is een klein dorpje midden in de woestijn en drijft op toerisme. Het is ook voor de Chilenen een populaire bestemming tijdens de 'heilige week', Semana Santa. Het is ook niet voor niets dat we hier geen hostel konden vinden en eindeloos in de hitte en met volle bepakking door de straten hebben gestruind op zoek naar een overnachtingsplek. Uiteindelijk kwamen we terecht in een ger-tent in de achtertuin van een familie. Nog best comfortabel! Met Pasen was er op goede vrijdag 's avonds een indrukwekkende processie. De kruistocht werd theatraal nagebootst.

Atacama woestijn
Vanuit San Pedro de Atacama hebben we met een camperbusje in drie dagen de Atacama woestijn verkend. Wie er een eindeloze, saaie en dorre vlakte verwacht, heeft het mis. Achtereenvolgens bezochten we azuurblauwe zoutmeren in contrast met rode rotsen; enorme zoutvlaktes en -meren met flamingo's; oude zoutmijnen; een 'regenboogvallei' met blauwe, rode, groene en gele gesteenten; antieke rotstekeningen; een kloof met watervallen; een hoogvlakte met talloze spuitende geisers; een cactusvallei met cactussen van 10 m hoog en gebergte zo rood dat het doet denken aan de 'Rode Planeet', Mars. Wildkamperen in de eindeloze leegte was weer een heel andere dimensie. We hebben enorm genoten van de zonsondergangen en de nachtelijke sterrenhemel.

Ook fysiek werden we behoorlijk uitgedaagd. Fietsen en klauteren in 30 graden en op grote hoogte (ijle lucht en  dus veel minder zuurstof) is een goede training. Ruim een week hebben we op 2000 tot 5000 m hoogte geleefd, wat ons weer wat extra rode bloedcellen heeft opgeleverd. In goede conditie vertrekken we nu dus richting Salta in Argentinië en hebben daarmee afscheid genomen van Chili voor wat betreft deze reis. We bewaren heel mooie herinneringen aan dit land met haar vriendelijke inwoners en enorme diversiteit aan landschappen.


 

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s