Van de stad, via de delta naar de pampa's

Buenos Aires
In BA een flinke stapel geld opgehaald. Bij Argentur via Azimo tegen een voordelige koers. Maar waarom zetten ze hun kantoor in BA juist in een onveilige wijk? Zo onopvallend mogelijk uit het kantoor via een supermarkt als dekmantel in een veilige taxi gestapt. Gelukt!

Twee dagen lang in deze oververhitte stad gedwaald. De eerste dag meteen dus meteen gevlucht naar het natuurreservaat aan de rand van de stad. Wolkenkrabbers gaan hier linea recta over in een moerasgebieden waar zo'n 200 soorten vogels te bewonderen zijn. Het werd een zeer aangename eerste kennismaking met de Argentijnse wildlife. Ongeveer 40 soorten vogels en een aantal reuzenhagedissen hebben we gescoord! Via het kustpad wilden we teruglopen, maar tijdens een pauze om de voetjes in het koude oceaanwater af te laten koelen werden we uit het park geëvacueerd. Het bluswater in het reservaat was afgesloten en dus moest iedereen uit voorzorg het park uit. Onnodig, vonden wij, maar daar hadden zij geen boodschap aan...

De tweede dag alsnog echt de stad in. Eerst naar de begraafplaats waar de doden voor eeuwig groter wonen dan wij. Het graf van Evita is hier het meest populair. Deze voormalige charismatische first lady, getrouwd met Péron, kwam op voor de armen en is nog steeds een heldin. Toch was het bewind van Péron discutabel: hij liet tegenstanders bijvoorbeeld oppakken. De voor- en tegenstanders van het Péronnisme discussiëren er ook tegenwoordig nog lustig over. De havenwijk La Boca bood 's middags een mooi contrast met de trieste begraafplaats: gebouwen in allerlei kleuren geverfd met verf dat primair voor schepen was bedoeld en de tango op straat!

In BA zijn we mooi al in een aantal reisvalkuilen gestapt: afgezet en gedwaald en zo hoort het ook...! Maar bovenal ontdekten we dat we goedkoper moeten reizen anders wordt het onbetaalbaar. Dus vanaf nu geen lunches op het terras, maar picknick in het gras. Avondeten moet ook goedkoper. Dus toen onze hosteleigenaar van de volgende bestemming Tigre  ons aanbood om voor een goedkoop tarief te koken gingen we daar gretig op in. Dit was blijkbaar de eerste keer dat hij dit aanbood, want hij vergat de tijd en moest op de beloofde tijd eerst nog het eten kopen en vervolgens deed het fornuis het niet. Uiteindelijk moest zijn moeder ons avondmaal en dus ook zijn vege lijf redden en aten we veel te laat een heerlijk diner. De tweede dag kwam hij zijn opnieuw gemaakte belofte om te koken echter helemaal niet na. Zo gaat dat hier en het sleutelwoord is dan ook tranquillo: rustig aan! Daar begroeten ze elkaar zelfs mee. 

Tigre
Onze eerste bestemming buiten de stad is het plaatsje Tigre. Vanuit dit charmante stadje bezochten we de delta waar mensen nog echt in en op het water leven. Het 'waterstation' is groter dan het treinstation. Omdat alles te water vervoerd moet worden is het het heerlijk om in de haven aan het water te zitten en te kijken hoe alles gestapeld wordt. De volgende dag met de OV-boot de delta in. Wat een sfeer, wat een paradijs! Met talloze bruggetjes over kreken, beken en riviertjes en zoveel vogels dat het lijkt of ze een bandje afspelen met  vogelgeluid. Het delta natuurreservaat was dicht, maar na aanbellen bij de boswachter en een verontwaardigd 'por que esta cerrado?' mochten we het park exclusief bezoeken!

San Antonio de Areca
Na Tigre via de hoofdstad een bus naar San Antonio de Areca, de gaucho's hoofdstad op de vlaktes meer in het binnenland, de pampa's. We zien de mannen te paard hier op straat en ze hebben hier een waar gauchos museum.